Nie do końca feministycznie o pornografii

Dla mnie czytanie o pornografii jest tak egzotyczne, jak opowieści o zwyczajach Ajnów albo Aborygenów. Z tym, że to jest ciekawsze i zabawniejsze. 

Chcę całego życia

Hasło to po raz pierwszy usłyszałom, oglądając wypowiedź Anny Firgolskiej z manify 2017.

Dwie tradycje

Kultura polska jest tworzona w dwóch różnych tradycjach, wiecznie skłóconych. Jedna wznosi się ponad świat, szukając czegoś lepszego i doskonalszego. Druga upadła, przygnieciona wadami społeczeństwa. Promuje kapitalizm i bierność, mieści się w ramach systemu, nie próbuje go zmienić.

A obie nadal wpływają na społeczeństwo.

Okresowy seksizm

Wiem, że nikt nie chce o tym rozmawiać. 

Bo to obrzydliwe, bo tabu i kobiece sprawy. 

Ale jesteście antysystemowi!

Nie wiem, czy zauważyliście, że lewica nie ma już monopolu na bunt. Kontrrewolucja stała się rewolucją. 

Dramaty kobiet. Prawdziwe historie

Potrzebuję zrozumieć tę serię. Na razie skłania mnie ona do nieprzyjemnej myśli o tym, że ludzie lubią przemoc wobec kobiet. Że chcą o niej czytać, że ich ona nie odrzuca.

A co, jeśli feministki są brzydkie?

Istnieje niezliczona ilość memów i żartów o tym, że feministki / kobiety o niechcianych poglądach są brzydkie. Ba, nawet za brzydkie na kobiety!

A co, jeśli naprawdę są brzydkie?

Koniec ideologii

Wejdziemy trochę głębiej w politykę.

Awkward non-binary moments

Śmieszki z helikopterów dozwolone w komentarzach pod tym postem. 

Mam dość

Czekam na koniec. To się nie sprawdza. Nigdy się nie sprawdzało, ale udawaliśmy, że jest inaczej. I było coraz gorzej.

Co zrobić żeby nie było aborcji

No dobrze, więc niektórzy uważają, że aborcja jest zła i nie powinno jej być. Ich żądania da się spełnić. I to nawet bez oddawania życia przez Tadeusza Klarowskiego.

(W poście mowa o ciskobietach i cismężczyznach)

Dokonam świętokradztwa

Napiszę coś, czego nikt nie chce słyszeć.

Szczęście to akt rewolucyjny

Nikomu się nie opłaca twoje szczęście. Nikomu się nie opłaca twoja wysoka samoocena, pewność siebie, samoakceptacja, zadowolenie z tego, kim jesteś, co robisz, jakie masz ciało. Nie da się na tobie zarobić, jeśli się lubisz. Nikt nie chce, by ci było ze sobą dobrze.

Oprócz ciebie.

Fiński system edukacji

Jestem zafascynowane fińskim systemem edukacji.

w

Opium dla mas

Mam wrażenie, że to hasło jest zrozumiane, jakby opium było tylko narkotykiem, jakby nie spełniało innych funkcji niż odurzanie.

Przeanalizuję sobie działanie religii jako narzędzia klas posiadających, jako środek przeciwbólowy i narkotyk, na przykładzie jednej religii.

ŻrYJ

Moje dwudzieste urodziny uczciliśmy imprezą, wspólną z moją najlepszą przyjaciółką, mającą urodziny ok. 2 tygodnie wcześniej. Zaprosiłyśmy wspaniałe osoby, wybrałyśmy dobry lokal. Parę osób nie mogło być, a inni przyjeżdżali do Łodzi z wsi pod nią albo z Warszawy. Chciało przyjść więcej osób niż my zaprosiłyśmy, mój kolega chciał być obecny, a mu nie pozwoliłom, bo rzucił transfobiczny komentarz, gdy usłyszał, że większość osób zaproszonych to transy i inne osoby LGBT+. 

Dostałom świetną książkę Daniela Cohna-Bendita, koleżanka mi stawiała napoje, bo nie miała dla mnie prezentu, z przyjaciółką mimo trudności zdobyłyśmy dwa wegańskie torty. Jej był bananowo-jagodowo-czekoladowy, a mój truskawkowo-czekoladowy. Oba były pięknie zrobione, mój miał na górze taką ładną i smaczną warstwę truskawek. Spróbowałom po kawałku obu z nich. A potem poszłom do toalety i włożyłom dwa palce do ust, sięgając aż do gardła. 

Odpowiedzialność

Tym razem muszę skrytykować też własne środowisko.

Symetryzm

Czasami się udaje, że wszyscy już są równi i w związku z tym dotyczą ich te same zasady. Bo przecież równość.

Bo nie można ogarnąć, że np. osoby z zaburzeniami psychicznymi śmieją się ze swoich zaburzeń, ale zdrowym nie wolno. 

Kto nas zabije i dlaczego?

Wyobraź sobie, że jest masowe morderstwo lub działa tzw. spree killer. Kto cię zabije? Po co? Bo to na pewno ma przyczynę. Ludzie nie robią niektórych rzeczy bez przyczyny.

Tak, zniszczcie wszystko

Adresatem jest pokolenie X.

Ci ludzie to dla mnie nauczyciele/ki, urzędniczki/cy, polityczki/cy, profesorowie/ki, wykładowczynie/cy. Ci, którzy zbudowali dzisiejszą rzeczywistość. Ci, o których się ciągle obijam, gdy coś jest nie tak, ci, którzy mają do nas pretensje.